zondag 22 juni 2014

De langste dag van het jaar

Gisteren, 21 juni, de langste dag van het jaar, hadden vrienden van ons het leuke idee om een feestje te houden om Midzomernacht te vieren. Om daar niet met lege handen toe te komen, maakte ik een tasje dat het geven van wijn meteen veel leuker maakt.
De inspiratie komt uit Zo Geknipt. De stof is van ons oude douchegordijn dat aan vervanging toe was wegens vieze vlekken her en der. Tussen die vlekken kon ik toch nog een aantal grote stukken knippen waar ik nog wat moois mee kan maken. Van het douchegordijn heb ik jammer genoeg geen foto - moet het nog wat meer in mijn systeem krijgen om van de verschillende stappen van het creatieproces foto's te maken, en niet alleen van het eindresultaat - maar wél van het eindresultaat:



In het boek worden de twee zakken aan elkaar genaaid zodat die niet meer van elkaar los gemaakt kunnen worden. Wat ik echter zo leuk vind aan dit idee, is dat in de zakjes ook flessen met bloemen gezet kunnen worden die dan ergens over heen gehangen kunnen worden. Als je de zakjes niet meer van elkaar kunt krijgen, is het nogal moeilijk om die ergens overheen te hangen, vandaar dat ik voor velcro (klittenband, voor de Nederlandse lezers onder u) heb gekozen. Die bleef niet heel goed plakken door het gewicht van de 2 flessen wijn. Maar toch is het handiger dan aan elkaar genaaid. Als ik die velcro nu een volgende keer verticaal ipv horizontaal plaats, dan zal die beter blijven plakken.

woensdag 18 juni 2014

Toch gezwicht

Hier nam ik mezelf voor om pas weer (biologische) stoffen te kopen als mijn niet-zo-eerlijke stoffen weggewerkt waren, afgezien van tricot dan. Maar dan komt er onweerstaanbare een wedstrijd bij Cas & Nina voorbij én is het sales op de tricot bij Georgette. Ook al heb ik vooral tricot gekocht, toch liet ik er stiekem ook wat katoen bij stoppen. En dat heb ik me niet beklaagd. Ik popel om die stofjes te verwerken, maar dat doe ik pas als die andere stoffen verwerkt zijn. 

Hier alvast een sneak preview.

Cas & Nina:
De groene met bloemen en de mosterdgele zijn tricot. Die met boompjes is katoen.
Het linkerstofjes met de driehoekjes is tricot, de 2 rechterstofjes zijn katoen.


Georgette:
De 4 linkerstoffen zijn tricot, de 2 rechter katoen.
Wat de ontvangst van zo'n bestelling telkens weer een feest maakt, is de persoonlijke attentie die er bij zit, onder het mom van een handgeschreven kaartje (Georgette) of een cadeautje (Cas & Nina). Dat wordt door mij ten zeerste gesmaakt.

Suggesties wat ik hiermee kan maken? Laat maar horen!

zondag 8 juni 2014

"Nieuwe" kleren zonder een cent uit geven

Ik streef tegenwoordig naar een "groene kleerkast". Deze heb ik niet van de ene op de andere dag. Ja, ik zou wel al m'n kleren die ik nu heb kunnen weg doen en vervangen door eerlijke mode, maar dat zou alles behalve groen zijn. Kleren die ik al heb en die nog in prima staat zijn, draag ik eerst verder. Indien nodig pas ik kleren zelf aan. 
Ik heb dit weekend van de haltertop van een kleedje, dat ik vorig jaar al korter maakte, gewone bandjes gemaakt. 

 Een ander jurkje maakte ik korter.

En lap! Ik heb er twee nieuwe kleedjes bij.

Als ik in de toekomst toch aan iets nieuws toe ben, ga ik niet meer shoppen op wehkamp.nl maar bij watMooi of Good Fibrations. Deze laatste website ontdekte ik in de weekendbijlage van de krant van drie weken geleden: de oprichter gaf een inkijkje in zijn financiën en vermeldde daarbij dat hij een webshop in duurzame kleding had opgezet, Good Fibrations. Mijn interesse was meteen gewekt en ik heb de site even gegoogled. Joepie! Weer een adresje erbij waarmee ik naar mijn groene kleerkast toe kan werken. Toen ik er voor het eerst een kijkje ging nemen, zag ik al meteen een leuk kleedje, maar ik heb me ingehouden. Afgezien van wat sportkleding heb ik op dit moment niks nodig. Groen is voor mij uiteindelijk ook consuminderen.

zondag 1 juni 2014

Lente in onze tuin

Zoals ik hier al schreef, heb ik een hele kist stofjes weg te werken.
Eén van de manieren om dat te doen, was kussentjes voor onze tuinstoelen maken. Ik liet me daarvoor inspireren door de snoezige kussentjes uit het boek 'Zo geknipt'. Ik maakte er al eens twee voor de verjaardag van een vriendin. Die had ik toen eigenlijk iets te veel gevuld, waardoor het aannaaien van de knopen nogal stroef ging. Deze kussentjes vulde ik wat minder, het aannaaien ging vlot. Maar volgende keer mogen ze toch iets voller.
Voor de vakantie had ik alle rondjes geknipt. Vandaag, een week na terugkomst, naaide ik de laatste knoop aan. Ik heb getwijfeld of ik verschillende stofjes met elkaar zou combineren, maar ik ben toch blij dat ik voor één stofje per kussen ben gegaan. Het resultaat mag er wezen.