dinsdag 30 december 2014

Nog net op de valreep: mijn Pay It Forward van 2014



Begin dit jaar plaatste ik een pay it forward op mijn Facebook-muur: de eerste vijf reacties zouden in de loop van het jaar door mij verrast worden met iets zelfgemaakts. Het was de bedoeling dat wie reageerde ook zelf een pay it forward op z'n eigen muur zette om het plezier van het ontvangen van een cadeau ook weer door te geven. Begin januari leek 2014 nog zo lang en dacht ik alle tijd te hebben om 5 persoonlijke verrassingen te maken. Maar de tijd haalde me in, opeens was het november en had ik nog niet één verrassing van onder m'n machine getoverd (in het kader van de pay it forward dan). Ik had wel al zitten nadenken wat ik voor wie zou maken, maar nog niet alle gaten waren ingevuld. Omdat ik het belangrijker vond mijn belofte na te komen (én dus voor het einde van het jaar iets op te sturen naar de vijf snelste reageerders), dan voor iedereen iets aparts te maken, heb ik besloten om voor iedereen hetzelfde modelletje te maken en dat via de stof te personaliseren. 
 
Ik koos voor recept nr. 10 '101 keer herbruikbaar' uit Zo Geknipt!: een opvouwbaar tasje, wat past binnen het thema van m'n blog (duurzaamheid). Opnieuw ben ik zeer te spreken over de zéér duidelijke handleiding van Sanne & Riet. Ik maakte een proefexemplaar als verjaardagscadeau:

Het wolkenstofje komt van bij Georgette, de zwarte stof is van een oud hoeslaken


en dat viel in de smaak, dus knipte ik op een zondagnamiddag de stoffen voor zes andere, unieke exemplaren. Je leest het goed: 6. Ik bleek niet goed te kunnen tellen, maar op die manier heb ik ook eens iets voor mezelf gemaakt.
Ik ben toch wel een aantal weken bezig geweest met deze tasjes, maar ik ben erg tevreden over het resultaat.

donderdag 25 december 2014

De Leather Sweater (zonder leer)



Eén van de drie patronen die ik aan het begin van mijn vakantie tekende, was dat van de Leather Sweater uit La Maison Victor (LMV). Als er een nieuw nummer uit is, ga ik altijd op zoek naar de modellen voor de jongens en als dat in de smaak valt, koop ik het tijdschrift van dat seizoen. Leuke patronen voor jongens zijn niet zo dik bezaaid als voor meisjes en vrouwen. Dus toen ik de Leather Sweater in het herfstnummer van 2014 ontdekte, verdween dat nummer meteen in m'n winkelwagen. 
Dit patroon is echt een aanrader. 

Ik stikte het patroon in elkaar op de naaimachine omdat ik valse plooien als bij deze kaptrui wilde vermijden, maar daar zit ik toch nog wat te zoeken naar de juiste steek. Ik nam een kleine uitgerokken zigzagsteek, maar bij het uitdoen van de trui kwam er een stuk naad van de mouw los. Dus heb ik die gestikt met de tricotsteek van de naaimachine. De tricotsteek, dat zegt het toch zelf? dan moet je die toch nemen om tricot of sweaterstof te naaien?? Maar dat is een steek die best traag gaat en ook heel veel draad opslorpt, en m'n tweede minst favoriete ding aan naaien, na patronen teken, is het spoeltje opwinden. Ik vrees dat de frequentie daarvan met deze steek maal twee gaat. Maar als het gevolg van een andere steek is, dat ik dan al vrij snel aan herstellen toe kom, dan kan ik misschien toch maar beter die tricotsteek overwegen. Of me verder bekwamen in de overlock...

zaterdag 20 december 2014

Kleine broek uit grote broek



Na het niet onverdeelde succes van de broekjes die ik aan de vooravond van de herfst maakte, had ik uiteindelijk toch niet meteen de moed om de Buckaroo broek uit Homemade Mini Couture te maken. Bang om weer energie te stoppen in een kledingstuk dat niet goed draagbaar zou zijn. Maar uiteindelijk ben ik wel beginnen knippen. Ik wilde zooo graag een broekje maken uit een oude jeansbroek. Ik koos een oude jeansbroek uit de enorme voorraad die mijn naaihoekje bevolkt. Wel goed dat het een extra breed exemplaar was, want uit een skinny jeans had ik het broekje niet kunnen halen.


Ik twijfelde over de maat: moest ik het patroon voor 3 of voor 4 jaar tekenen? Qua truitjes zit de zoon eerder op 4 jaar, maar qua broek zit ie een maat kleiner. Zijn taille is smal, maar hij heeft dan wel weer lange benen. Ik heb uiteindelijk toch voor 3 jaar gekozen, bang dat de 4 jaar veel te los rond z'n billen zou zitten. 
Het in elkaar zetten ging heel vlot. De valse gulp geeft de broek een wat gekledere look dan enkel een elastiek. Toen ik de broek knipte en naaide, was de zoon nog niet zo zindelijk en leek het mij handiger om een broek met een elastiek te maken, die hij zelf kon uitdoen. 


En toen was de broek klaar. Alleen de pijpen moesten nog omgezoomd worden en er moest nog een elastiek in de boordband geregen worden. Maar ik vond het model er toch niet zo leuk uit zien. Daarom heb ik de zoon niet geforceerd om de broek te passen om te kijken of de pijpen lang genoeg waren. De broek heeft lang onafgewerkt in m'n naaihoek gehangen. Tot m'n vrije week. Toen had ik de smaak zo te pakken, dat ik ook deze broek heb afgewerkt. Ik zoomde de pijpen een centimetertje om: broekspijpen die wat te lang zijn, vind ik wel leuk. En ik deed een poging om de taille van zoonlief op te meten. Op basis daarvan nam ik een elastiek van enkele centimeters smaller. 
Ziehier het eindresultaat:

donderdag 18 december 2014

De kaptrui uit SVDHZ 1


Half november had ik een weekje vrij. Ik kan het iedereen aanraden om op een onlogisch moment even een week thuis te zijn. Is ideaal om de batterijen weer op te laden. Hoewel we een heel to-do-lijstje voor in huis hadden, was er ook genoeg ruimte om creatief bezig te zijn. Op de Sazul-facebookpagina liet ik al een sneakpreview zien van wat ik die dagen allemaal maakte. 


Ik begon de vakantieweek met een avond patronen tekenen.

Patronen tekenen: Kaptrui uit SVDHZ 1, Leather sweater en Randy broek uit LMV

Eigenlijk vind ik dat het minst leuke van het naaien, patronen tekenen. Ik wil het liefst zo snel mogelijk aan het naaiproces zelf beginnen. Maar die avond heb ik er de tijd voor genomen. Ik tekende zelfs meteen naadwaarde bij het patroon, zodat ik het alleen maar op de stof hoef te leggen en meteen kan beginnen knippen. Hoewel dit ervoor zorgt dat je nog wat langer met het patroon bezig bent, ga ik deze methode vanaf nu toch steeds toepassen. Want 1x de naadwaarde bijtekenen in het patroon en daarna meteen kunnen knippen, of telkens je het patroon wilt maken naadwaarde bijtekenen op de stof, dan spaar je met de eerste methode toch heel wat tijd. 

Ik tekende als eerste het patroon van de kaptrui uit Stof voor durf-het-zelvers 1. Vorige keer maakte ik maat 104 en deze 2 exemplaren zijn nu wat aan de krappe kant: