De hele wereld mag het weten

De afgelopen dagen maakte ik 2 shortjes en 2 tank tops voor de zoon. Dit is het goede moment om het project waar ik 3 maanden geleden mee begonnen ben met de hele wereld te delen. Hier kan je lezen waarom ik m'n eerste pasjes in blogland heb gezet. 

De eerste maanden waren  vooral gewijd aan cadeaus maken, maar nu ben ik ook met het kleren-maken vertrokken. Ik ben erg enthousiast over het short-patroon Pim van Zonen09. Dit is het eerste patroon dat ik heb kunnen maken zonder hulp van een professional (a.k.a. mijn naai-juf). Dit is helemaal te danken aan de gedetailleerde uitleg met heel veel foto's en extra tips die je in de "naaiboekskes" niet vindt. Ik popel om aan de slag te gaan met een meer gesofisticeerde versie van deze retro-short. Om vervolgens ook een hemdje (Theo) en een jas (Lars) van onder mijn naaimachine tevoorschijn te laten komen.

Om te oefenen én een idee van de maat te krijgen (ik hou niet zo van afmeten bij de zoon, en hij trouwens ook niet), maakte ik een eerste exemplaar uit een oud t-shirt van mij.

Ik was zo enthousiast over het resultaat (én het maakproces) dat ik enkele dagen later een tweede exemplaar maakte uit gestreept tricot dat ik bij Georgette kocht.

Klassieke t-shirts heeft de zoon nog steeds genoeg, maar met het hete weer van deze dagen leek het me voor hem ook wel fijn om een shirtje zonder mouwen te hebben. Een zoektocht op het wereldwijde web leverde een duidelijke tutorial voor een tank top op. Thank you, Fishsticks Design! Ik maakte eerst een proefexemplaar uit blauwe tricot, waarvan ik een grote lap op de kop tikte in de kringloopwinkel. De mouwtjes en hals werkte ik af met tricot gekocht bij Cas & Nina. Eerst tekende ik nog naadwaarde, maar de ervaring leerde dat het patroon inclusief naadwaarde was (daar hou ik van, dan kan ik meteen beginnen met de stof te knippen en hoef ik niet eerst nog te tekenen. Ik hou ervan dat het vooruit gaat). 

Hier geen foto zonder zoon van, want het t-shirt ligt al in de was.

Zoonlief houdt niet van poseren

Voor de tweede top koos ik een walvis-stofje en een gestreept tricot (hetzelfde als de short), beide van Nosh Organics en beide kocht ik bij Georgette. Manlief is niet zo enthousiast over het resultaat, de zoon des te meer. Wat vinden jullie ervan?

Zoonlief houdt niet van poseren, maar toch wilde ik wat foto's van hem met de kleren aan showen, dus kocht ik hem om met de belofte dat hij daarna even op m'n gsm mocht spelen (lees: filmpjes kijken). Toen werkte hij wel (eventjes) mee. 

 

Manlief is nog steeds geen fan van de walvis-top. Zelf ben ik ook niet razend enthousiast als ik die aan zie. De print is te druk. De ervaring leert mij hier dat een effen stof (met eventueel een applicatie) leuker is. Al doende leert men. Maar zoonlief blijft enthousiast, dus de top zal gedragen worden (alleen niet in combinatie met het gestreepte shortje, want dat doet mij te veel aan een pyjama denken).